સારવારનું ઈન્જેક્શન
સામાન્ય રીતે જ્યારે કોઈ રોગ એની મર્યાદા વટાવી દે કે તાત્કાલિક સારવાર જરૂરી હોય ત્યારે તબીબો ઈન્જેક્શનની મદદથી નિદાન કરે છે. સોયથી અંદર જતું રસાયણ શરીરની સમસ્યામાં રાહત આપે. પણ આપણા રાજ્યમાં દિલ્હીમાં બેસનારા નેતાએ ઈન્જેક્શનનું વિતરણ કરી સમસ્યા વધારી દીધી. નેતાજીના મિત્રએ આ સ્ટોક લાવી આપ્યો હોવાની વાત વહેતી થઈ. જ્યારે પ્રાંતના સુબેદારે કહ્યું જે લાવ્યું એને પૂછો. આમ તો માનવ જાત જન્મી ત્યારથી સોય ખાતી આવી છે. જેમ જેમ રોગ વધતા ગયા એમ એમ બાળકોને મૂકાતી રસી વધતી ગઈ. એટલે કે આપણને ખૂંચતું સહન કરવાની બાળપણથી આદત થઈ છે. પણ જ્યારે ઈન્જેક્શન જ ન હોય ત્યારે સ્વજનને બચાવવા કેટલી હાડમારીમાંથી પસાર થવું પડે એના ચિત્રો આપણે નજર સમક્ષ જોયા છે.😳 છેલ્લા બે અઠવાડિયાથી રાજ્યમાં ઈન્જેક્શનની આત્મા જનતાથી લઈને નેતા સુધીના તમામ લોકોને ધૂણાવે છે. સુટબુટવાળા નેતા કહે છે પૂરતો સ્ટોક છે ખાદી ધારીઓ કહે છે કાળા બજાર થઈ રહ્યા છે. પણ આ તો એના જેવો ઘાટ છે કે, તમે લાયસન્સ વગર કાર ડ્રાઈવ ન કરી શકો, બાઈક ન ચલાવી શકો પણ ઈન્જેક્શન વહેચી શકો, એ પણ વગર ચાર્જે.😡 મુદ્દો કોઈ પણ હોય રાજકીય સ્પર્શ લાગ્યા વગર રહેતો નથી. કોરોનાની બીજી લહેરમાં માત્ર ઈન્જેક્શન જ નહીં પણ ઈમોશન પણ ખૂટી ગયા છે. ઈમોજીના બે હાથ જોડી દો🙏 એટલે કામ પતી જાય. અવાજની આતુરતા અસ્ત થતી જાય છે. સ્મશાનમાં અંતિમવિધિ માટે આવતા કેટલાક ઉતાવળીયા ઝડપથી નિકાલ થાય એ રીતે રઘવાયા થયા હોય છે. પણ જે મૃતક છે એની સાથેના સંબંધ કે એને તમારી પ્રત્યે નિભાવેલી જવાબદારીને તો યાદ કરવાનું ભૂલાયું છે.
આ પહેલા કોરોનાની પ્રથમ લહેરમાં રાશન માટેની લાઈન જોઈ જ્યારે બીજી લહેરમાં રેમડેસિવીર માટેની લાઈન જોવા મળી. અગાઉ દાળ મેળવવા તડકા વેઠવા પડતા હવે દવા લેવા હવાતિયા મારવા પડે છે. પ્રાંતના સુબેદારે તો ત્યાં સુધી કહ્યું છે કે, ઈન્જેક્શનની અછત નહીં વર્તાય. પણ તબીબી હકીકત એવી પણ છે કે, બધાને રેમડેસિવીરની જરૂર નથી હોતી. જેની સ્થિતિ ગંભીર છે અને અન્ય બીમારીથી રોગ વકરવાનું જોખમ છે એના માટે જ આ ઈન્જેક્શન છે. કોરોનાની બીજા સ્ટ્રેઈને એટલા બધા કોન્ટ્રાસ દેખાડ્યા કે પ્રશ્ન થાય છે કે, ખરેખર શું થવા બેઠું છે? પોતાના જ મૃત સ્વજનોનો નિકાલ કરવા પછીની પેઢિ ઉતાવળી થાય છે. તો કોઈ અસ્થિ લેવા પણ આવતું નથી. અખબારી જગતના ઈતિહાસમાં બે-બે પાના ભરીને અવસાન નોંધ આવે એ દયાજનક દિવસો કહેવાય. હોસ્પિટલમાં જગ્યા નથી અને હોટેલ્સ-રેસ્ટોરાં ખાલી ખમ છે. રસ્તા સુમસાન છે અને સ્મશાનમાં ટ્રાફિક જામ છે. ગામના મોઢે ગૈણા ન બંધાય એવું અગાઉ વડીલો કહેતા. પણ કોરોનાએ બધાને ગૈણા બાંધતા (માસ્ક પહેરતા) કરી દીધા. લોકડાઉનથી એક વસ્તુ એ સમજાઈ ગઈ કે, જરૂરિયાત શું છે અને ખોટા દેખાડા શું છે? નકલી લેબલ લગાડીને અસલી લેવલ સાબિત કરનારા પણ ઘણા ઝડપાયા. 👮ઈન્જેક્શન બીજું અને ઉપર સ્ટીકર બીજું ચોંટાડીને બ્લેકમાં ડ્રગ વેચાય એ રીતે સારવારની વસ્તુ વેચનારા ઝડપાયા. આમા તો ડૉક્ટર્સનો પણ સમાવેશ થાય છે. આને આપણે કોરોના વોરિયર્સ કહીશું? 😡પણ બધી કેરી બગડેલી નથી હોતી એમ સફેદ કોટવાળા બધા સારા નથી હોતા. ધો.12 સાયન્સની પરીક્ષા પાસ કરીને જ્યારે વિદ્યાર્થીને પૂછવામાં આવે કે શું બનવું છે? ત્યારે જવાબ આપે કે, ડૉક્ટર. ડૉક્ટર બન્યા બાદ સેવાનો હેતું ઓછો અને સંપત્તિસર્જનનો વધારે હોય છે. અર્થ ઉપાર્જનની પ્રવૃતિમાં બ્રેક ન લાગે એટલે લોકડાઉન નથી કર્યું. પણ શ્રમિકોની વતન તરફની દોટ ફરી જોવા મળી છે. એ પણ આખરે માણસ જ છે ને? ઈન્જેક્શન માટે દોડધામ થાય છે અને વેક્સીન માટે અપીલ કરવી પડે છે. ફટકા બધાને પડ્યો છે અને પીડા બધાને થાય છે. બસ પ્રકારને જુદા જુદા છે. કોઈને પૈસાની છે તો કોઈને પોતાના ગુમાવ્યા નથી.
ઈલાજ માટેનું ઈન્જેક્શન પોલિટિકલ પ્રમોશન સુધી પહોંચશે એવું તો કોઈએ આ મહામારીમાં વિચાર્યું નહીં હોય. રાય જેવડું કામ અને પેસિફિક જેવડું માર્કેટિંગ તો રાજકારણમાં મોહેંજોદારોના યુગથી ચાલતું આવ્યું છે. એક ઈન્જેક્શન એવું પણ મૂકાવો જેમાં સંયમ અને સમજદારીનું રસાયણ હોય. વિદ્યાર્થીઓને એક એવું પણ ઈન્જેક્શન આપો કે, રીઝલ્ટના બદલે ટેલેન્ટને ઓળખે. જેથી કોઈ પરિણામના દિવસે પંખે ન લટકે, ડેમમાં ડાઈવ ન મારે. એક ઈન્જેક્શન એરિયાધણી (કોર્પોરેટર)ને પણ આપો કે, પોતાના વિસ્તારને કેન્ટેનમેન્ટ ઝોન થતો બચાવે. જેમ મત માગવા આવે છે એમ કોવિડ છે કે નહીં એ પૂછવા આવે. દોરી કાપનારા અને ફોટા પડાવનારા એક વખત પીપીઈ કીટ પહેરીને ડ્યૂટી કરનાર સાથે તો સેલ્ફી પાડો. એક એવું પણ ઈન્જેક્શન આપો જેનો પગાર હજું પણ કપાત થઈને આવે છે. એના શેઠિયાને ભાન થાય કે લોકડાઉનને વર્ષ વીતિ ગયું છે. હવે સર્વત્ર બધું મળે છે. નાના હતા ત્યારે તોફાન કરે એને ડૉક્ટર સોય મારી દે. સજા રૂપે એવું વડીલો કહેતા. તો પહેલી સોય રાજનેતાને મારો કારણ કે, ધાર્મિક તહેવારમાં તાળાબંધી કરી અને ચૂંટણી પૂર્વે રેલા-રેલીઓ કાઢી. 18 વર્ષથી વધારે વયના મતદાતાઓની આખેઆખી યાદી અપગ્રેડ થાય છે તો શું 45 વર્ષ કે તેથી વધુના લોકોનું લીસ્ટ ન મળે? લાગણીનો સ્પર્શ અને કામ કરવાની તરસ ખૂટે છે. બાકી કોઈ પણ ક્ષેત્રના કરિયરની પાછળ કમાણી હંમેશા કેન્દ્રમાં રહી છે. કદાય એટલે જ માણસાઈ માળીયામાં મૂકાઈ ગઈ છે. સમજદારીની સોય નહીં વાગે ત્યાંથી પીડા અને વેદનાની વેલિડિટી રહેવાની છે.
આઉટ ઓફ બોક્સ
ગમે ત્યાં પ્લાસ્ટિક ફેંકનારી પ્રજા પર કુદરતને ગુસ્સો આવ્યો. જીવતાને માસ્ક અને મરેલાને પ્લાસ્ટિક (પીપીઈ)માં વીટી દીધા
